‘Alleen al het idee dat ik een beroep op je kan doen geeft mij al lucht’
Afgelopen november is het allereerste hubhome van Nederland gestart, naar de Amerikaanse Mockingbird werkwijze. Kinderpostzegels staat samen met onze partners* aan de wieg van dit project in Nederland. Pleegouderschap is niet makkelijk en ingrijpend voor het hele gezin. De druk kan zo hoog oplopen dat pleegouders ermee stoppen. Gebrek aan ondersteuning speelt een belangrijke rol: veel pleegouders geven aan dat ze behoefte hebben aan praktische steun, training, contact met andere pleegouders en af en toe tijd om even bij te kunnen tanken.
In een aantal landen worden pleeggezinnen al succesvol ondersteund met de Mockingbird werkwijze. Zes tot tien pleeggezinnen worden in hun eigen regio gekoppeld aan een ervaren pleeggezin dat andere gezinnen bijstaat met een luisterend oor en advies. Zo’n hub home organiseert onder andere maandelijkse bijeenkomsten, familiedagen, trainingen en pleegkinderen kunnen er af en toe komen logeren.
Miranda Maas, een ervaren pleegouder die deze eerste hubhome van Nederland leidt, vertelt over haar ervaringen sinds de start op 18 november 2022.
Miranda: ‘Wij vormen de spil van een netwerk van pleeggezinnen die dicht bij elkaar wonen en elkaar ondersteunen. Doordat het in de buurt is, is het vertrouwd en ook praktisch: we kunnen de kinderen makkelijk opvangen als ze even de accu moeten opladen. We zijn hun achtervang. We hebben speeldates gehad om te wennen en zelfs sleepovers met 5 kinderen tegelijk. We hebben ook al afspraken staan voor logeren in de zomervakantie. Hubhomes zorgen voor stabiliteit, zoals 1 van de aangesloten gezinnen zei: ‘Alleen al het idee dat ik een beroep op je kan doen geeft mij al lucht’. Dat vond ik heel mooi om te horen.’
Miranda is zelf 12 jaar geleden gestart met weekend pleegzorg waarbij ze onder andere Maartje en haar broer jarenlang heeft opgevangen. Inmiddels is Maartje 17 en is er geen pleegzorg meer nodig maar zij komt nog veel over de vloer bij Miranda en haar man Ron. Ze is zelf ook betrokken bij de maandelijkse bijeenkomsten die worden georganiseerd.
Maartje: ‘De eerste bijeenkomst was heel spannend maar voelde wel heel goed. Tijdens die eerste bijeenkomst bleef ook iedereen bij hun eigen gezin maar nu is het vrijer. We hebben hier al een speurtocht gedaan op het land, we zijn een keertje gaan bowlen en we doen ook vaak spelletjes. Het gaat heel natuurlijk. Ik doe eigenlijk altijd wel mee met de andere kinderen, en vind het ook leuk om mee te denken.’
Miranda: ‘Ze zien jou wel als een voorbeeld, ik ben super trots want ze doet het heel goed. We proberen haar te laten genieten, leuke dingen doen, kind zijn. Het is leuk hoe de kinderen mingelen, dat had ik niet zo ingeschat. De kinderen zijn van diverse leeftijden en dat werkt wel. Het was verbazingwekkend mooi.’
Maartje: ‘De herkenning is ook fijn, je hoeft niks uit te leggen.’ Miranda: ‘Niemand zegt graag dat ie een pleegkind is.’ Maartje: ’Er hangt zo’n zwaarte aan het woord pleegkind. Hier onderling heb je het er nooit over.’
Die herkenning is ook voor de pleegouders heel fijn.
‘Pleegouder zijn is niet altijd makkelijk, soms wil je dan even je verhaal kunnen doen. Vanuit je omgeving wordt er dan snel gereageerd dat je er misschien beter mee kan stoppen, terwijl je vaak alleen even je ei kwijt wilt zodat je weer door kan. Het is soms best lastig om in een pleeggezin een normaal gezinsleven te kunnen leiden. Soms lopen ze zo vast dat ze besluiten ermee te stoppen, dan zijn er alleen nog maar verliezers. Mockingbird probeert in het stadium daarvoor een bijdrage te leveren, door ze te ondersteunen. Onlangs vroeg een gezin ‘mogen ze misschien nog een weekend komen?’. Ik zeg schroom niet, dan kunnen we dat inplannen. En dan zie je de ogen glimmen, dat kan ik me goed voorstellen’, aldus Miranda.
Maartje: ‘Toen er laatst een paar kinderen hier gingen logeren vroeg een meisje of ik er ook bij was. Dus ik dacht leuk, waarom niet.’
‘Mijn man zei: ‘Door al die keren dat de kinderen hier zijn krijgen ze een thuisgevoel en als er crisis is kunnen ze makkelijker hier ondergebracht worden.’ We hebben een stilzwijgende afspraak dat de deur altijd open staat voor de kinderen’, aldus Miranda.
Ook uniek aan Mockingbird is dat een hubhome een neutrale plek is waar pleegkinderen eventueel hun ouders en andere familieleden kunnen ontmoeten.
Miranda: ‘Je merkt dat er een behoefte was vanuit de pleegouders en de eigen ouders om zo’n ontmoeting elders te laten gebeuren. Dat voelt voor iedereen vrijer. De meerwaarde van afspreken bij een hub home is dat het kind er al bekend is, die laat dan vaak de ouders zien wat er allemaal is. Laatst was een ouder met een kind verstoppertje aan het doen. Het is een ijsbreker, stel dat het elders is in een vreemde omgeving, dan moeten het kind en de ouder zich allebei aanpassen. Ik faciliteer alleen de omgeving, zorg voor spelletjes, lekkers en wat te drinken.’
Het ultieme doel is het stabiliseren van pleegzorgplaatsingen. Met financiële steun van Kinderpostzegels, de Nationale Postcode Loterij en het Oranjefonds wil Stichting Ondersteuning Pleeggezin (OP) in samenwerking met pleegzorgorganisaties en gemeenten zoveel mogelijk Mockingbird-netwerken opzetten.
‘Ik hoop dat ze als paddenstoelen uit de grond schieten en dat een heleboel pleegouders zich kunnen aansluiten. Ik gun het de pleegouders en pleegzorgorganisaties’, aldus Miranda.
Meer lezen over de ervaringen van Miranda? Lees ook haar maandelijkse blog:
https://horizonpleegzorg.nl/author/miranda-hubhome-ouder/
*Stichting Ondersteuning Pleeggezin en de Nederlandse Vereniging voor Pleeggezinnen